Τα κατάγματα των άνω και κάτω άκρων αποτελούν τραυματικές κακώσεις με μεγάλη ποικιλομορφία στην εμφάνιση και στα χαρακτηριστικά τους. Διαχωρίζονται σε κλειστά ή ανοιχτά κατάγματα και σε ενδαρθρικά ή εξωαρθρικά κατάγματα.
Κατaγματα ανω και Κατω ακρων
Κλειστα Καταγματα
Χαρακτηρίζονται από μικρή βλάβη των μαλακών μορίων και πλήρη κάλυψη του σπασμένου οστού. Απαρεκτόπιστα κατάγματα μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά με εφαρμογή γύψου ή νάρθηκα και τακτικό ακτινολογικό έλεγχο. Συντριπτικά ή παρεκτοπισμένα κατάγματα χρήζουν συνήθως χειρουργικής θεραπείας με ανοιχτή ή κλειστή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση. Η χρονική στιγμή της χειρουργικής παρέμβασης εξαρτάται από την κατάσταση του δέρματος και των ιστών πέριξ του σπασμένου οστού καθώς πολλές φορές χρειάζεται να περάσουν ημέρες να υποχωρήσει το πρήξιμο και το αιμάτωμα από το μέλος.
Ανοιχτα Καταγματα
Συνδυάζονται με τραύμα του δέρματος, των υποκείμενων μυών και ακόμα ίσως των αγγείων και νεύρων. Μπορεί να μην είναι δυνατή η διάνοιξη και εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος λόγω του φόβου νέκρωσης του δέρματος και λοίμωξης και να χρειαστεί η εφαρμογή ειδικού πλαισίου εξωτερικής οστεοσύνθεσης είτε σε μόνιμη είτε σε προσωρινή βάση.
Ενδαρθρικα Καταγματα
Αφορούν τις αρθρικές επιφάνειες των οστών και τις αντίστοιχες αρθρώσεις όπως γόνατο, ώμος, αγκώνας, καρπός, ποδοκνημική κ.α. Λόγω του γεγονότος ότι μπορούν να οδηγήσουν σε αποδιοργάνωση της άρθρωσης, δυσκαμψία και μετατραυματική αρθρίτιδα, η θεραπεία τους αποβλέπει στο τρίπτυχο:
- 1) Ανατομική ανάταξη
- 2) Εσωτερική οστεοσύνθεση
- 3) Πρώιμη κινητοποίηση
Εξωαρθρικα Καταγματα
Αναφέρονται συνήθως στα μακρά οστά όπως μηρός, κνήμη, βραχιόνιο κ.α. Δεν είναι απαραίτητη η ανατομική ανάταξη των σπασμένων οστών για να κολλήσει το κάταγμα και διαδερμικές τεχνικές μικρής επεμβατικότητας (minimally invasive surgery, MIS) όπως η ενδομυελική ήλωση μπορούν να προσφέρουν πρώιμη κινητοποίηση και ταχεία πώρωση του κατάγματος.
